Η αναπαράσταση του ξυλουργικού εργαστηρίου του Μιχάλη Πελεκάνου στο κτίριο Κορνηλάκη του Βιομηχανικού Μουσείου, εγκαινιάστηκε από το Σύλλογο των Φίλων του Κέντρου Τεχνικού Πολιτισμού στις 17 Φεβρουαρίου 2011.
Ο Μιχάλης Πελεκάνος δούλεψε αδιάκοπα στο εργοστάσιο Κορνηλάκη για 66 χρόνια. Αφού πήρε σύνταξη ως βυρσοδέψης, συνέχισε να εργάζεται στον ίδιο χώρο ως ξυλουργός μέχρι το τέλος της ζωής του. Με ταλέντο, εγρήγορση, εξυπνάδα και ήθος. Με οικονομία λέξεων, κινήσεων και υλικού. Αφιέρωνε την ίδια φροντίδα και τέχνη σε οτιδήποτε έφτιαχνε: από τα πιο απλά και ταπεινά, μέχρι τα πιο περίτεχνα και δύσκολα έργα του. Γι’αυτόν, το καθετί είχε το σκοπό και την αξία του.
Από τα τσάπια μέχρι την προτομή του Ερμή και οτιδήποτε άλλο του ζητούσαν: νησιώτικους καναπέδες, εξαρτήματα για αρματωσιές καϊκιών, μπαμπάδες για σκάλες, καλόγερους, χάντρες για κομπολόγια, σκαλιστές και τορνευτές κονσόλες, επιδιόρθωση παλιών επίπλων, σκαμνάκια, φουρούσια, τραπέζια, σαμάρια, ανθοστήλες και ακρόπρωρα.
Όταν δεν είχε άλλη δουλειά και επειδή δεν άντεχε να κάθεται ούτε στιγμή, έφτιαχνε σκαλιστά μπαστούνια, Πινόκιο και σβούρες. Ακόμα, επινοούσε τα κατάλληλα κάθε φορά εργαλεία για να φέρει εις πέρας κάποιο έργο, ενώ όταν κάποιος του το ζητούσε, έπιανε ξανά την άλλη τέχνη του, τη βυρσοδεψία και ετοίμαζε δέρματα για ασκούς, ζώνες και τουμπιά.
Τιμής ένεκεν, σε μία γωνιά του Μουσείου συγκεντρώθηκαν οι πάγκοι, οι τόρνοι, τα εργαλεία και τα χνάρια του και ξαναστήθηκε το εργαστήρι του Μιχάλη Πελεκάνου. Παράλληλα, ψηφιοποιήθηκε, επισημειώθηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα το υλικό του Αρχείου Προφορικών Μαρτυριών του ΚεΤεΠο-ΒΜΕ που καλύπτει τη ζωή και το έργο του σπουδαίου μάστορα.